کنار آشیانه تو آشیانه میکنم فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم
کسی سوال میکند برای چه زنده ای ومن برای زندگی تو را بهانه می کنم
قایقی خواهم ساخت
خواهم انداخت به اب دور خواهم شد از این خاک غریب
که در ان هیچ کسی نیست
که در بیشه ی عشق قهرمانان را بیدار کند
قایق از تور تهی
ودل از ارزوی مروارید
هم چنان خواهم راند
ودر ان تابش تنهایی ماهیگیران
می فشانند فسون از سر گیسوهاشان
